فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 387
شاه شمشادقدان خسرو شيرين دهنان ، که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان مست بگذشت و نظر بر من درويش انداخت ، گفت اي چشم و چراغ همه شيرين سخنان تا کي از سيم و زرت کيسه تهي خواهد بود ، بنده من شو و برخور ز همه سيمتنان کمتر از ذره نه اي پست مشو مهر بورز ، تا به خلوتگه خورشيد رسي چرخ زنان بر جهان تکيه مکن ور قدحي مي داري ، شادي زهره جبينان خور و نازک بدنان پير پيمانه کش من که روانش خوش باد ، گفت پرهيز کن از صحبت پيمان شکنان دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل ، مرد يزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان با صبا در چمن لاله سحر مي گفتم ، که شهيدان که اند اين همه خونين کفنان
گفت حافظ من و تو محرم اين راز نه ايم
،
از مي لعل حکايت کن و شيرين دهنان
تعبیر:
بهتر است به آنچه داری قناعت کنی و عزت نفس خود را فدای آرزوهای خام نکنی. دوستان و اطرافیان خود را بهتر بشناس تا دچار دردسر نشوی. دنیا را به شادی و سرور بگذران و غم بیهوده را رها کن.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 299
اگر شراب خوري جرعه اي فشان بر خاک ، از آن گناه که نفعي رسد به غير چه باک برو به هر چه تو داري بخور دريغ مخور ، که بي دريغ زند روزگار تيغ هلاک به خاک پاي تو اي سرو نازپرور من ، که روز واقعه پا وامگيرم از سر خاک چه دوزخي چه بهشتي چه آدمي چه پري ، به مذهب همه کفر طريقت است امساک مهندس فلکي راه دير شش جهتي ، چنان ببست که ره نيست زير دير مغاک فريب دختر رز طرفه مي زند ره عقل ، مباد تا به قيامت خراب طارم تاک
به راه ميکده حافظ خوش از جهان رفتي
،
دعاي اهل دلت باد مونس دل پاک
تعبیر:
در زندگی، تکرو و منزوی نباش. در زندگی اجتماعی به وجود دوستان و همراهان نیاز خواهی داشت. به دیگران کمک کن تا در صورت نیاز به یاری تو بشتابند. از زندگی لذت ببر و خود را گرفتار غم های بیهوده نکن.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 105
صوفي ار باده به اندازه خورد نوشش باد ، ور نه انديشه اين کار فراموشش باد آن که يک جرعه مي از دست تواند دادن ، دست با شاهد مقصود در آغوشش باد پير ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت ، آفرين بر نظر پاک خطاپوشش باد شاه ترکان سخن مدعيان مي شنود ، شرمي از مظلمه خون سياووشش باد گر چه از کبر سخن با من درويش نگفت ، جان فداي شکرين پسته خاموشش باد چشمم از آينه داران خط و خالش گشت ، لبم از بوسه ربايان بر و دوشش باد نرگس مست نوازش کن مردم دارش ، خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد
به غلامي تو مشهور جهان شد حافظ
،
حلقه بندگي زلف تو در گوشش باد
تعبیر:
در هر کار اعتدال و میانه روی را پیشه کن. تکبر و غرور را رها کن تا راهی تازه پیش پای تو گشوده شود. دوستی به تو خیانت و از سادگی و صداقت تو سوء استفاده کرده است. بهتر است واقع بین و امیدوار باشی و زیرکی و هوشیاری را از دست ندهی.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 110
پيرانه سرم عشق جواني به سر افتاد ، وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد از راه نظر مرغ دلم گشت هواگير ، اي ديده نگه کن که به دام که درافتاد دردا که از آن آهوي مشکين سيه چشم ، چون نافه بسي خون دلم در جگر افتاد از رهگذر خاک سر کوي شما بود ، هر نافه که در دست نسيم سحر افتاد مژگان تو تا تيغ جهان گير برآورد ، بس کشته دل زنده که بر يک دگر افتاد بس تجربه کرديم در اين دير مکافات ، با دردکشان هر که درافتاد برافتاد گر جان بدهد سنگ سيه لعل نگردد ، با طينت اصلي چه کند بدگهر افتاد
حافظ که سر زلف بتان دست کشش بود
،
بس طرفه حريفيست کش اکنون به سر افتاد
تعبیر:
مسئولیتی که بر دوش گرفته اید بیش از اندازه ی توان و طاقت شماست. بهتر است که اعتدال در کارها را فراموش نکنید. در هر کاری صداقت را پیشه کن تا بتوانی به موفقیت دست پیدا کنی. با اطرافیان، با حیله و فریب رفتار نکن که این بسیار بد است و نتیجه ی منفی به دنبال دارد.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 441
چه بودي ار دل آن ماه مهربان بودي ، که حال ما نه چنين بودي ار چنان بودي بگفتمي که چه ارزد نسيم طره دوست ، گرم به هر سر مويي هزار جان بودي برات خوشدلي ما چه کم شدي يا رب ، گرش نشان امان از بد زمان بودي گرم زمانه سرافراز داشتي و عزيز ، سرير عزتم آن خاک آستان بودي ز پرده کاش برون آمدي چو قطره اشک ، که بر دو ديده ما حکم او روان بودي
اگر نه دايره عشق راه بربستي
،
چو نقطه حافظ سرگشته در ميان بودي
تعبیر:
در انتظار رسیدن به مقصود و آرزو به سر می بری. نا امید نباش. در سایه ی سعی و تلاش، به نتیجه ی دلخواه می رسی. صبر داشته باش که خداوند با عاشقان و صابران است.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 290
دلم رميده شد و غافلم من درويش ، که آن شکاري سرگشته را چه آمد پيش چو بيد بر سر ايمان خويش مي لرزم ، که دل به دست کمان ابروييست کافرکيش خيال حوصله بحر مي پزد هيهات ، چه هاست در سر اين قطره محال انديش بنازم آن مژه شوخ عافيت کش را ، که موج مي زندش آب نوش بر سر نيش ز آستين طبيبان هزار خون بچکد ، گرم به تجربه دستي نهند بر دل ريش به کوي ميکده گريان و سرفکنده روم ، چرا که شرم همي آيدم ز حاصل خويش نه عمر خضر بماند نه ملک اسکندر ، نزاع بر سر دنيي دون مکن درويش
بدان کمر نرسد دست هر گدا حافظ
،
خزانه اي به کف آور ز گنج قارون بيش
تعبیر:
شک و تردید در وجود تو موج می زند. به خاطر مسائل مادی خود را به زحمت نینداز. با انسان های با تجربه مشورت کن تا به هدف خود برسی. پشتکار داشته باش و نا امیدی را رها کن. چنانچه یک بار شکست خوردی، آن شکست را به تجربه ای برای رسیدن به پیروزی تبدیل کن.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 485
ساقيا سايه ابر است و بهار و لب جوي ، من نگويم چه کن ار اهل دلي خود تو بگوي بوي يک رنگي از اين نقش نمي آيد خيز ، دلق آلوده صوفي به مي ناب بشوي سفله طبع است جهان بر کرمش تکيه مکن ، اي جهان ديده ثبات قدم از سفله مجوي دو نصيحت کنمت بشنو و صد گنج ببر ، از در عيش درآ و به ره عيب مپوي شکر آن را که دگربار رسيدي به بهار ، بيخ نيکي بنشان و ره تحقيق بجوي روي جانان طلبي آينه را قابل ساز ، ور نه هرگز گل و نسرين ندمد ز آهن و روي گوش بگشاي که بلبل به فغان مي گويد ، خواجه تقصير مفرما گل توفيق ببوي
گفتي از حافظ ما بوي ريا مي آيد
،
آفرين بر نفست باد که خوش بردي بوي
تعبیر:
به گردش روزگار و بخت و اقبال تکیه نکن و واقعیت ها را در نظر بگیر تا مبادا دچار شکست شوی. آرزوهای دور و دراز و نا ممکن را از خویش دور کن و با هر کسی دوستی نکن. در کاری که می خواهی انجام بدهی درنگ کن و با صبر و دقت و حوصله پیش برو.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 33
خلوت گزيده را به تماشا چه حاجت است ، چون کوي دوست هست به صحرا چه حاجت است جانا به حاجتي که تو را هست با خدا ، کآخر دمي بپرس که ما را چه حاجت است اي پادشاه حسن خدا را بسوختيم ، آخر سوال کن که گدا را چه حاجت است ارباب حاجتيم و زبان سوال نيست ، در حضرت کريم تمنا چه حاجت است محتاج قصه نيست گرت قصد خون ماست ، چون رخت از آن توست به يغما چه حاجت است جام جهان نماست ضمير منير دوست ، اظهار احتياج خود آن جا چه حاجت است آن شد که بار منت ملاح بردمي ، گوهر چو دست داد به دريا چه حاجت است اي مدعي برو که مرا با تو کار نيست ، احباب حاضرند به اعدا چه حاجت است اي عاشق گدا چو لب روح بخش يار ، مي داندت وظيفه تقاضا چه حاجت است
حافظ تو ختم کن که هنر خود عيان شود
،
با مدعي نزاع و محاکا چه حاجت است
تعبیر:
تا زمانی که دست نیاز به سوی متکبران دراز می کنی به مقصود نخواهی رسید. به خود متکی باش و به خداوند توکل کن تا نیاز و خواسته ی تو برآورده شود. نیازمندان را از خود نران و مغرور و بی اعتنا نباش.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 59
دارم اميد عاطفتي از جانب دوست ، کردم جنايتي و اميدم به عفو اوست دانم که بگذرد ز سر جرم من که او ، گر چه پريوش است وليکن فرشته خوست چندان گريستم که هر کس که برگذشت ، در اشک ما چو ديد روان گفت کاين چه جوست هيچ است آن دهان و نبينم از او نشان ، موي است آن ميان و ندانم که آن چه موست دارم عجب ز نقش خيالش که چون نرفت ، از ديده ام که دم به دمش کار شست و شوست بي گفت و گوي زلف تو دل را همي کشد ، با زلف دلکش تو که را روي گفت و گوست عمريست تا ز زلف تو بويي شنيده ام ، زان بوي در مشام دل من هنوز بوست
حافظ بد است حال پريشان تو ولي
،
بر بوي زلف يار پريشانيت نکوست
تعبیر:
از انجام کاری نادم و پشیمان هستی و امید به بخشایش داری. به صداقت و خلوص نیت خود امیدوار باش تا جبران مافات شود.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 131
بيا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد ، هلال عيد به دور قدح اشارت کرد ثواب روزه و حج قبول آن کس برد ، که خاک ميکده عشق را زيارت کرد مقام اصلي ما گوشه خرابات است ، خداش خير دهاد آن که اين عمارت کرد بهاي باده چون لعل چيست جوهر عقل ، بيا که سود کسي برد کاين تجارت کرد نماز در خم آن ابروان محرابي ، کسي کند که به خون جگر طهارت کرد فغان که نرگس جماش شيخ شهر امروز ، نظر به دردکشان از سر حقارت کرد به روي يار نظر کن ز ديده منت دار ، که کار ديده نظر از سر بصارت کرد
حديث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ
،
اگر چه صنعت بسيار در عبارت کرد
تعبیر:
کسی به هدف می رسد که عاشق بوده و به هدف ایمان داشته باشد. در راه رسیدن به مقصود عاقلانه بیندیش و ریاکاری را رها کن و از فریب دادن مردم دست بردار. در کارها، خداوند را مخلصانه در نظر داشته باش.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 414
گلبن عيش مي دمد ساقي گلعذار کو ، باد بهار مي وزد باده خوشگوار کو هر گل نو ز گلرخي ياد همي کند ولي ، گوش سخن شنو کجا ديده اعتبار کو مجلس بزم عيش را غاليه مراد نيست ، اي دم صبح خوش نفس نافه زلف يار کو حسن فروشي گلم نيست تحمل اي صبا ، دست زدم به خون دل بهر خدا نگار کو شمع سحرگهي اگر لاف ز عارض تو زد ، خصم زبان دراز شد خنجر آبدار کو گفت مگر ز لعل من بوسه نداري آرزو ، مردم از اين هوس ولي قدرت و اختيار کو
حافظ اگر چه در سخن خازن گنج حکمت است
،
از غم روزگار دون طبع سخن گزار کو
تعبیر:
راه پیشرفت و ترقی برای تو باز است. فقط باید جرأت داشته باشی و اراده ای محکم. بهتر است به پند و اندرز بزرگان و دوستان گوش فرا دهی. به امید خدا، به آرزوی خود خواهی رسید.
فال حافظ روزانه پنجشنبه 7 فروردین 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 49
روضه خلد برين خلوت درويشان است ، مايه محتشمي خدمت درويشان است گنج عزلت که طلسمات عجايب دارد ، فتح آن در نظر رحمت درويشان است قصر فردوس که رضوانش به درباني رفت ، منظري از چمن نزهت درويشان است آن چه زر مي شود از پرتو آن قلب سياه ، کيمياييست که در صحبت درويشان است آن که پيشش بنهد تاج تکبر خورشيد ، کبرياييست که در حشمت درويشان است دولتي را که نباشد غم از آسيب زوال ، بي تکلف بشنو دولت درويشان است خسروان قبله حاجات جهانند ولي ، سببش بندگي حضرت درويشان است روي مقصود که شاهان به دعا مي طلبند ، مظهرش آينه طلعت درويشان است از کران تا به کران لشکر ظلم است ولي ، از ازل تا به ابد فرصت درويشان است اي توانگر مفروش اين همه نخوت که تو را ، سر و زر در کنف همت درويشان است گنج قارون که فرو مي شود از قهر هنوز ، خوانده باشي که هم از غيرت درويشان است من غلام نظر آصف عهدم کو را ، صورت خواجگي و سيرت درويشان است
حافظ ار آب حيات ازلي مي خواهي
،
منبعش خاک در خلوت درويشان است
تعبیر:
فریب مال و منال دنیا را نخور و در پی آرزوهای دور و دراز نباش. با قناعت و سادگی زندگی کردن بهتر از زندگی ای است که هر روزش پر از سختی و غم است. تکبر و غرور را رها کن و با ایمان باش.
